bu gün gökyüzüne baktım senin için.
gökyüzüne bir kalp çizdim.gözlerimle..
sevdamdan bulut korkularımdan yüreğimi çizdim
bu gün sende bak benim için gökyüzüne.
bak bakalım bir kalp daha sığıyormu gökyüzüne
hayatımda her şey yarım oldu çocuk yaşta belliydi ne olduğum
hep bir yanım eksikti bir yanım boştu anlıma yazılmış sanırım
her zaman bi kalemim vardı ama hiçbir zaman bir silgim olmadı
her zaman bi oyuncak bulurdum ama hiç oyuncağım olmadı
kendimi sevdirecek bi abim vardı ama hiç kardeşim olmadı.
bu genetik olmalı alışmalıyım buna bu benim kaderim olmalı
geçmişten gelen
gizemli sevgili
yanlızlığımın nedeni
beklenen asi kız
benim için ölecek..
nerdesin....
bir akşam üstü köpekleşerek gel bana
kırılmış kalbini,ellerinle sun bana
gel yanıma patilerinle dokun bana
bir mayıs akşamı, hüzünlendir beni
bir akşam üstü köpekleşerek gelme bana
yalanmıydı beni sevdiğin ellerinlemi sevdin beni
peki ya yüreğim kanatmadımı hiç yüreğini ağlatmadımı
lanet olsun tek dostum sıgaram bir de şu boş şişeler
gittin ya artık beni unutup şeytansı gözlerin aklımda
kaldırımlar çiğner beni her gün önümden geçer ayak izlerin
kurtlar,böcekler bütün dostları yanında
çiyanlardan gerdanlık çok yakışmış boynuna
kına yakmışlar saçlarına farelerin kanıyla
sevdiğim gelin olmuş bekler beni mezarlıkta
kara kara bulutlar ıslak ıslak akınca
yıldızsız bir günde gelir katleder bu düşünce
gecenin yanlızlığında öyle hain öyle kin
masum bir körpe ellerinde sıkışmış gider
kana susamış feryat eder kızıl kızıl eller
düşersin bi kötüye duyan olmaz feryadını
Düşler sokağında bir serseri.
Sahte kalemiyle dökülüyor dizeleri.
Kemiriyor mısraları ustaca yiyor heceyi.
Kirlenmiş kalemi,çekmişti restini.
Düşler sokağında bir garip bu serseri…
rüzgarın ağlattığı gül
seher yelinin yüzüne tükürdüğü
çılgınca haykır sende
dalga dalga çoğal
koklatma sakın kimseye
kirlensede yüzün
Bir çocuk ağlar bahçemde,
Kan kırmızı saçlarıyla güller İçinde.
Öyle masum öyle içten.
Coşkulu. bakışlarla hıçkırır derinlerde.
Gül acıtmıştı canını,yakmıştı körpe yüreğini.
Güle kızılırmıydı kızıyordu işte acıtmıştı canını.
Şiiri ciddiye aldığın ilk günleri hatırlıyorum. Bunları paylaşman konusunda hiç kimseyi dinlemez ,konuyu kapatırdın. yıllar geçti. o günleri bilen biri olarak şimdi geldiğin seviyeye bakıyorum da hayretlere kapılıyorum.
Şunu söylemem lazım :
yanmış
pişmiş
ve olmuşsun
yolun ...