Bendeniz kendim gibi olmak istemem, kendim gibi olursam kendimle asla anlaşamam, sürekli kavga ederim.
Kendi kendimin kendine özgü çok bilmiş, bencil, ukala, kibirli, havalı tavırlarından hiç hoşlanmam.
O yüzden kendim gibi olmak bana bir şey kazandırmaz, kaybettirir.
Ne zaman kendim gibi olmak istesem hep bir şeyleri kaybederim, kaybettiğim için kendi kendime kendimce sinirlenirim.
Dostlarım kendimin kendim gibi olmasından pek hoşlanmazlar, hep rol yapayım isterler, sürekli rol yapmak, kendim gibi olamamak beni üzer, yorar ama geriye kalan azıcık dostumu da kaybetmemek için kendim gibi olmamam gerektiğini de bilirim.
Yukarı da da anlattığım gibi işin özü kendimle hiç anlaşamam, kendi kendime kızar, kendimle kavga ederim. Pek mutlu olamadığım için de kendimin kendimle anlaşması neredeyse imkansızdır.
“Mavi” midir deniz
Titrek gözlerin kadar
Berrak mıdır Munzur suyu
Senden bana
Benden okyanuslara
Akar Kızılırmak akar gönlüme
Sevdik biz birbirimizi
Taşkın ırmaklardan coştukta geldik
Sevdik biz birbirimizi
Hangi ormanda balta yedin bilemem
Katar katar, derya derya soramam
Uzun yollardan geldiğin belli
Çocuklara sordum seni
Bizim evin sobasında yanar dediler
Ve bu gün meçhul
Yağmur yağar ince ince
Yaprağa cemre düşünce
Dünya bana cennet olur
Yarım yanıma gelince
Nazlım Nazlım al maralım
Ne güzeldir;
Türkülerde yaşamak seni
Bakışlarında anlamlanmak
Aşmak bütün engelleri
Ellerinde tutmak yaşamı
Ve tutunmak
Yine gel Santana;
Kulağımdan yüreğime işlenmiş kilim tadında
Tınılar uçuşsun rüzgarda
Renkleri Latin kokan ezgiler ört üstüme
Özgün notalarına sar beni
Perdelerine bağla hayallerimi
Toprak suyu özler
Ben seni özlerim
Ciğer nefesi bekler
Ben seni beklerim
Yağmur yağar üstüme
Hasret vurur üstüme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!