Serçenin Kalbinde Kalan Şiiri - Nimet Öner

Serçenin Kalbinde Kalan

Bir gün herkes gider
ama bazıları kalır
Kalbin en sessiz köşesinde
bir tüy gibi
bir bakış gibi
bir veda gibi

Sen de öyle kaldın bende
Ne tam geldin
ne tam gittin
Sadece bir anı gibi değil
bir kalp atışı gibi
içimde çırpınan bir serçe gibi

Kendine yuva kurduğum bir sevdaydın
Sen hiç bilmedin
Ben
her suskunluğunda seni yeniden sevdim

Küçücük bir kalpte
nasıl bu kadar yeri olur insanın
Bir serçenin kalbi
ne kadar taşıyabilir seni

Yine de
bir kanat çırpışta
bir sabah uyanışta
bir duanın sonunda
hep oradasın

Serçenin kalbinde kalan
göğe hiçbir zaman söylenmeyen
ama hep içinde taşınan duadır

Ve bil ki
Ben seni
o duada sakladım sevgili

Azra Nimet Öner