Kimse duymadan süzülüyor kar.
Ağaçların arasından bir sedef çağlayanı.
Rüzgar çok uzak tepelerden uğulduyor,
Ağaçlar, dallarında görünmez bir
yağmur sancağı altında hışırdıyor.
Bu kış gecelerinde yüreğim en hazin sesle inliyor.
Bir parça bende kalmanla mürekebim yıllar örüyor yalnızlığa.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta