Serçeleme Şiiri - Banıçiçek Kırzıoğlu

Serçeler ağar akşama yakın
Serçelenir ağaçlar
Kımıltı haaa, kımıltı
Bitimsiz
Bu serçeler gündüzü yemlik bilir
Gece yüzlerce aç bıçak saplanır gibidir
Özsuyunu gagalamak geçer içlerinden
Yuva bildiklerinin
Gece uzun -çok uzun-
Bin boğum
Yüz bin boğum
-Bir yuvalık bulsalar
Çoğalan sevgi gibi
Yuva yapmaya dursalar-
Serçeler çiçeklenir ağaçlara
Ağaçlar serçeye duman olur
Su yeşili
Yaban pembe
Yumurtalara özlem duyulur.
Serçe çiçekleri söyleşir
Bilesiniz. Kanat gaga...
Bir ezgiyi söyleşir
Kent akşamlarının soluk tükenik ezgisini
Başkent türküsünü.
-Gelin bir çıkmaza 'serçe' adı verelim-
Serçeden yemişler oluşur
Serçeleşen dallarda
Kara tüylü yemişler
Uçmasını unutmuşlar ya Bulvar'a
Gagalarında 'cik cik' kalakalmışlar.
Serçeler sarkar akşama;
Serçelenir ağaçlar
Çoğalırlar ki azalmadan
-Gece ağaç onların-
Bakışlar asılır kalır serçe dallarına
Kararır gün serçe çığlıklarında
Serçe kokusudur artık yayılan bulvarlara.
Yuvasız serçelerin üzerine iner gecemiz
Dallarda geceler, ürkek, garip serçelerimiz
Vayyy...