Yağmurun de sebebi sensin
Güneşin de, bulutun da...
Hava da seni anımsatıyor bana
Akan su da
Çünkü hayatın bahanesi sensin
İmkansızı sevenin
Mümküne karnı toktur
Aşk ki acı çekmektir;
Vuslat varsa aşk yoktur
Kavuşmak kolay olsa
Seni izlemek istiyorum
Konuşmadan saatlerce
Hiçbir şey yapma, yüzüme bakma
Sadece dur karşımda, izin ver
Bırak gözlerim alsın senden payını
Başkasını görmeyeceğim…
bu şiir gerçekten karanlık,
ruhumdan da
gözlerinden de
kabuslarımdan da
hepsinden daha karanlık
çünkü;
Kokun memleket gibi, yüzün bulutlardan ak
Seni izlerken yeter, bir demlik bir de bardak
Özlem duyduğum her şey sende canlanmış sanki
Bakışların Karadeniz, gözler Zonguldak
Başkasına yasak dedik, sana ise her şey hak
Çok şey yazasım var da
Anlamayacaksınız
Bilip bilmeden beni
Yargılayacaksınız
Doğrusunu desem de
Öyle bülbül olunur mu sade dalda ötmekle
Maşuk olmak kolay değil aşığı söyletmekle
Ölene kadar sevmek benim kalemim değil
Bu aşk biter mi sandın bu dünyada ölmekle
Pervane olunmaz ki etrafında dönmekle
Uykumda özlüyorum seni
Bir rüyam bile sensizse,
Sesine hasret oluyorum
Düşümdeki sen sessizse
Tebessüm etsen gülüşünü
Seni düşünerek daldığım uykumdan
Yine seni düşünerek uyandım
Sabahın beşinde
Güne başlamaya çalışırken de
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!