Gittiğinde, sandığım yokluğun değildi...
Hiç açmamış çiçekler gibiydim ilkin
Yolunu şaşırmış bir yolcu
Hiç olmayacak bir randevunun sonsuza dek bekletileni
Ve idam sehpasına çıkmış sanığın ta kendisi
Gibiydim sonraları...
Gittiğinde sandığım olanlar değildi...
Varlığından öteye geçip, beni saran
Sana ait, sana dair tüm çaresizliklerimin toplamıydı
Yokluğun..
Gittiğinde sandığım,
Bana bıraktığın sevgindi...
Yalnızlığımı çaresiz kılanda buydu...
Gittiğinde sandığım sen din
Başka kimse olmayan sen
Başka kimse de bulamayacağım sevgin..
Bana bunları yazdıran sensizlikti besbelli...
Sinan KocKayıt Tarihi : 13.3.2003 00:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!