Sensizlikte Bile Sen Şiiri - Sinan Bayram

Sen geldin,
göğsüme bir kuş kondu sanki,
kanatları gül, bakışı deniz.
Zaman bile durdu o an —
bir tek adını söyledim sessiz.

Gözlerinde yanan yıldızlarla
geceyi unuttum ben,
bir tebessüm ettin,
bütün yaralarım unuttu acısını.
Aşka seninle başladım yeniden.

Bir dokunuşunla büyür içimde
bin yıllık bir bahar.
Ve sen yoksan…
yine sen varsın —
her boşlukta adını fısıldar.

Ben seni,
yalnız sevmedim.
Ben seni sustum, bekledim,
yağmurlarda aradım,
rüzgâra emanet ettim.

Ve şimdi
senin adınla çarpıyor kalbim,
her şey sensiz eksik,
ama sen…
her şeyin tam anlamısın.

Sinan Bayram