Çaresizlik çekmiş siyah perdesini pencereme
Bu gözler hep sana karanlıktan bakar
Gündüzlerim de sanki gecelerimin içinde
Yokluğunla beni sınar
Umutlarımı çevrelemiş karlı dağlar
Efkarım içime akan en soğuk pınar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
