Sensizlik Şiiri - Mustafa Şimşek 1

SENSİZLİK
bu şehrin sokakları eskitir ayaklarımı
birde sensizliği vurgun eden
hasretin...
gecelerden firar eden düşlerimde
... bir saklambaç oynardı bu çocuk,
elinde uçurtması kırılırdı her defasında
rüzgarın ihaneti senin kanatlarında mı kaldı?

saatleri takvimlere asmışın
zaman sıyrılırken senden
ellerin, hala karlı kalmış tepelerinde
güneş gözlerine küsmüş gülüm
bulutlar bedeninde mi gezer oldu
ne kadar yakın, sensiz bana ölüm...

tut yüreğimden,
içimde solurken sen
darağacı hasretinde sallandırır beni...

sensizlik;
sessizlik kadar sağır,
ağır ağır ayrılırken bütün renkler
maviler solar
yine senin hasretinde...

Mustafa Şimşek