...cankızım'a...
Sensizliğin ilk günü maralım
Geceleyin çakalların uluduğu bir vakitte
Kabus renkli rüyalarımdan kan-ter içinde uyandım...
Yalnızlığın yalvarışı değildi
Sensizliğin sancısıydı boğazıma düğümlenen...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Şiir bütününde akıp gidiyor.Yalnız bu kadar güzel ve doğal dizilen sözcüklerin arasında
'Böyle mi olacaktı sonumuz
Böyle mi ayrılacaktı ay ışığında kesişen yollarımız
Böyle mi bitecekti mütevazı umutlarımız
Çıtır sevdalarımız...
Hani can'dın
Can yoldaşımdın '
kısmı sıradan kalmış biraz.Bu kısmı yeniden ele alırsınız umarım.Saygılar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta