Sensizliğin Özlemi Şiiri - Süleyman Balaban

Ben seni özlediğimde,
Hayaller kurdum,
Resimler çizdim,
Sabrımın ötesinde!...
Ufacık odamı senle yaşadım,
Kara defterimden,
Gelmediğin her güne,
Bir çizik attım,
Defterim doldu,
Ama günlerim dolmadı!...

Ben seni özledimde,
Medet umdum,
Çaresiz yanan sigaramdan,
Kadeh kadeh içtim seni,
Yinede avunamadım,
Geçmişime bakarak,
Nerde hata yaptığım hatırladım,
Sorular sordum, kendi kendime,
İçinden çıkmadım,
Dert ekledim bilmeden,
Fırtınayla boğuşan,
Sandal misali derdime!...
Bir sürü dostlarım oldu,
Anlattım seni onlara,
Dinlediler sessizce,
Düşündüm kendimce,
Ve,
Adını hasret koydum,
Kanımla yazdım,
Okursun diye,
Cadde, sokaklara!...

Ben seni özlediğimde,
Özlediğimde ben seni,
Hiç yokken,
Özlettin kendini,
Canımı yaktı sevdan,
Karardı birden dünya,
Gidişinden belliydi gelmeyeceğin,
Bir nebze bekledim,
Kararsız cesaretimle,
Yinede avuttum kendimi,
Geleceğin günün hayaliyle!...