İlhan Keskin - Sensizliğin Kahroluşu Şii ...

İçim, sukuta düşme vaktinde geçmişe dair.
Yalnızlıklara meyleder oldu gönlüm, kimsesizcesine.
Tek yarenim anılar kalmış meylettiğim, iyisiyle kötüsüyle.
Eski muhabbetlerin özlemi çöktü, bahtımın ta orta yerine.
Gözyaşlarım sular seller oluyor, anılarda ki dostları özlüyorum.
Varlık içinde iken, yalnız kalışım başlıyor, kimsesizliğe düşüyorum.
Yalnızlığımı yanıma alıyorum, karanlığında dolaşıyorum İstanbul'un