Sensizliğim Şiiri - Barış Erzincanlı

sen yoksun yanımda oyasaki hayallerimiz vardı
yalnız olmayacaktık hep birlikte bir arada olacaktık
sen yoksun yanımda hasretlerinle yanar içim
gözlerini arar gözlerim ama sen yoksun yanımda

seni arar bedenim senin ellerini ister ellerim
hatırlarmısın ilk günümüzdü o deniz kenarında
birlikte yürüyorduk sahil boyunca
birden ellerini tutu verdim okadar cekinmiştim ki

seni okadar özlediki bu gönlüm bir seni
yokluğun kor bir ateş içimde sensizlikse ölüm
ne vardı ayrı kalacak ne vardı hasretle yasayacak
özledim gülüm deli gibi özledim
gözlerine bakmayı ellerini tutmayı
sım sıkı sarılmayı senle ağlamayı özledim
gözlerimden akan yaşları silmeni özledim
onların akmalarına izin vermemeni özledim
yoksun bak akıyorlar durmadan
bir cağlayan gibi durmadan akıyorlar senin silmeni bekliyorlar
ama yoksun
sen bana ben sana uzağız
ben sensiz sen bensiz
nereye kadar sevdiğim nereye kadar...!