Senin
Avuçlarında biriktirdiğin kadar
Sensizliği öğrenemiyorum...
Akreple yelkovan
Hep aynı saatte geçiyor
Acının ardından
Sessizliğin kaldırımlarından
Yağmıyor bu şehre
Yasemin kokusundan
Karanfil gölgesine yokluğun,
Sığmıyor.
Toprağın ateşinde
Güneşin sıcağında ilktiğim
Ağrılı geceler çöküyor içime
Duyuluyor özlemin
Çınar yapraklarında...
Ağlıyor içimde söylenmemiş şarkılar
Dağ başlarında çeşmeler gibi yetim
Bıraktığın gözlerim.
Sensizliği öğrenemiyorum.
Kayıt Tarihi : 16.8.2001 16:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!