Sensizken Gönlümden Geçenler

Sensizken, gönlümden geçenleri anlatsam,
Bir mendile sığmaz, bir ömre yetmez...
Diz çökerken zaman yorgun hayallere,
En sessiz duamda sen varsın, yine sen.

Bir yudum çayın buğusunda hayalin,
Soğuk sokak lambalarında bakışın.
Ne yana dönsem adınla sarar gece,
Ne yana baksam yüzünde kalır sabah.

Gidişinle dondu içimde her mevsim,
Gel desen, yollar düşer önümden diz çöküp.
Ben sensizliğe alışmak için değil,
Sana kavuşmaya sabretmek için kaldım.

Bir gün döner misin, bilmem…
Ama bil ki,
Ben hep ilk bıraktığın yerdeyim.
Bir şiirin son mısrasında,
Bir aşkta en çok sevilen yerindeyim...