Nerden başlıcamı bilmiyorum ne söylemem gerek nasıl anlatayım kestiremiyorum...
Hangi cümleleri kursam yada hiç konuşmasam sadece yüzüne baksam...
Ellerinden tutup yada direk boynuna sımsıkı sarılıp ağlasam mesela...
Anlayabilirmisin içimdeki bitmeyen acılarımı kırıklarımı nefes alayamayışımı...
Çok yorgunum kalbim ruhum bedenim hatta beynim bile yorgun tarifi yok...
Bazen uyumak ve bir daha uyanmamak istiyorum hiç dokunmasınlar öylece kalayım...
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta