Sensiz Olunca- güfte Şiiri - Gülden Işık

Gece köründe kapını açıp
Senden habersiz seni ararım
Soluk resmine selâm bırakıp
Geçen yılların nerde sorarım.

Gözlerimde yaş gönlümde hüzün
Tüm umudumu sana yaslarım
İçimi yakar o gülmez yüzün
Gizli derdimi bana saklarım.

Eski bahçede rüzgârlar eser
Durur öylece sildiğin yaşlar
Güneş ısıtmaz içim buz keser
Sensiz olunca geçmiyor kışlar.
​
Bir mektup yazdım yollayamadım
Adresi kayıp adsız sokağın
Yürekte sızı ağlayamadım
Vuslat yoluna çıkmaz durağın.
​
Göklere baktım yıldızlarım yok
Sisli bir duman çöktü şehire
Uzaklığın zor kalbimde bir ok
Acı türküler düşer tellere