Sensiz ne gün, ne de gece bitiyor!
Öylesine seyrediyorum bom boş dünyamı.
Güneş bir kere doğmaya görsün,
Çiçekler soluyor, güller soluyor,
Mevsimler geçiyor, yıllar geçiyor,
Şakaklarıma da birkaç beyaz düşüyor,
Dayanamıyorum; Sensizliğe alışamıyorum,
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta