Sensiz ne gün, ne de gece bitiyor!
Öylesine seyrediyorum bom boş dünyamı.
Güneş bir kere doğmaya görsün,
Çiçekler soluyor, güller soluyor,
Mevsimler geçiyor, yıllar geçiyor,
Şakaklarıma da birkaç beyaz düşüyor,
Dayanamıyorum; Sensizliğe alışamıyorum,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta