Sensiz Bir Gece Şiiri - Veysi Atmaca

açık penceremde içeriye
esen sert rüzgarla birlikte
bahçedeki kavak ağaçlarından
yaprakların hışırtısı geliyor
önümde sonsuz karanlık
çok uzaktan bir yıldız
göz kırpıyor usulca
bir nefes kadar yakınken
bir yıldız kadar uzak olmak
ne zor, ne çok zor
ruhum geçmişle hesaplaşıyor
geçmiş beni karanlığa sürüklüyor
karanlık ise derin uykuya
elimde
uzaklığına inat
her gece avuç dolusu rüya
yanı başımda sen..
belki de bu yüzden
soluduğum nefes
karanlıkta kalan yanım
destursuzca sokulduğum
loş ışığında huzur bulduğum
mabedim oldun.
sen
hayata küsmüşlüğüm
suskunluğum
ve isyanımsın
ben sendeyim
sen bendesin
gerisi hayatın gri rengi...