Sensiizlik Girdabı Şiiri - Nesibe Buyrukçu

Yanıyor yüreğim ah ederek her gün
Sensizlik girdabında kaybolmuşum ben
Ne tutunacak bir dalım,nede bir elim
Farz-ı misali çölde kalmışım ben.

Ne içecek sevda suyum,nede gölgeli ağacım
Kum fırtınası gibi geçiyor günlerim
Ah! Vuslata ermeden geçiyor ömrüm
Pare pare olmakta çöl sıcağında yüreğim
Hüzün gülü oldu benim payem

Gecelerim kum fırtınası,gündüzüm çöl sıcağı
Hüzün gülünü oldu suyu hep göz yaşı
Çile yüklü hasreti oldu toprağı
Boynu bükük,yüreği yanık,benzi soluk kaldı

Ne sevda güneşi gördü yüzü senden yana
Nede gecesine geldi parlayan bir yıldız
Yamandı hoyrattı senli çöl sıcağı
Yaktı yıktı senden gelen kum fırtınası

Sunarken saf-ı sevdayı dürüstce sana
Oynaşmak koydun adını sevdamın
Kaydı o an toprak altımdan
Yine Nâr-ı yaktı derinden sözlerin

(Sevginin sadakat olduğunu bilmeyenlere gitsin bu sözlerim.)