Sensedim Şiiri - Efe Güngör Gülsever

Doymadım sana sütten kesilmiş bir çocuk gibi
Hayalden ibaret şimdi gördüğüm çehren
Ellerimden kayıp gidermişsin meğer görmedim
Sendedim, bilmedin… hep sana sensedim.

Keşkelerimi astım gökteki yıldızlara
Bir umut görürsün diye bekledim sessiz
Adını andıkça kanıyor içimdeki yürek,
Ne yana baksam, hep sana sensedim.

Sesini aradım rüzgârda, bulamadım
Bir selamın yeter sanmıştım, yanıldım
Şimdilerde verdiğim kararlardan bin nedamet
Ben sende tükendim… hep sana sensedim

Zaman geçti, içimde iz kaldı sensizlikten
Ve ne de bir haberin geldi o şehirden
İstanbul beni düşünmekten delirten
Senin onu sevdiğin gibi, ben hep sana sensedim

Görmedim yüzünü, hayalden ibaret
Bir bakışın yeter, bu yürek felaket
Ne vakit dönsen de, geç olur elbet
Çok erken gittin, özlemle… ben hep sana sensedim.