Çok hoyrat ve karanlık gökyüzü altında nefes alıyorum…
Yarısı karanlık ve yarısı gün ışığı alan bir dünyada var olma savaşı veriyorum…
Kendime ait çok şeyi kaybettim, yıllara küskünlüğüm var…
Yıllar yıllar öncesiydi deyip başladığım düşüncelerime, oldukça üzgün ve savruk duruyorum…
Yıllar eskitti tüm sevinçlerimi, çoğunda kaybettiklerimin ardından bakarken özlediklerimin yokluğunda, bir merhaba sesi ile durduruyorum tüm alt düşüncelerimi.
Uzun yıllar oldu kaybettiklerimden veya uzaklarda kalanların hasretini yaşıyorum…
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta