Bir rüzgâr ki savuruyor duman duman yâr beni,
İpekten mi, meltem gibi okşayan o güzel el,
Koşsam sana, ayrılmasak, bırakmasam yâr seni,
Seni sevmek, sana kanmak, senle dolmak ne güzel,
Senle olmak, sende kalmak, sende ölmek ne güzel...
Rüyâ gibi bahçelerde şen şarkılar söylerdik,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
