Senizm Şiiri - Yorumlar

İkinci tekil şahıs olan “sen” zamiri, kişinin karşısındakine seslenişi ile ilgili kullanılan bir sözdür. Sen sözcüğü esasen bir hitap veya bir çağırmadır. Kendini “ben” ile ifade eden birey, sosyal çevrede diğerlerinden kendini soyutlar iken; “sen” ile de karşısındaki ile iletişime geçer ve kendi varlığını hem kanıtlar hem de vurgular. Her ne kadar tüm sen ifadesi birbiri ile aynı anlama gelse de sen sözcüğü hem hitap eden ve hem de hitap edilen kişiye göre farklılık gösterir. Bir sesleniş ifadesinden öte sen sözcüğü ile esasen anlatılmak, söylenmek istenen şey oldukça farklıdır. Kişinin muhatabı olan şahsa, diğer bir deyişle sen’e verdiği değeri belirtmek için yeni bir kavram olarak karşımıza senizm çıkmaktadır. Sencillik de diyebileceğimiz bu kavram, bencilliğin tam tersi olarak kişinin kendinden çok karşısındaki insana değer vermesi, onu düşünmesi, onu sevmesi olarak da tanımlanabilir. Esasen senizm uzunca bir aşk yolculuğudur: başlangıcı heyecan, her aşaması mutluluk ve sonu ise huzurdur. Bu yolculukta sadece âşık değil maşuk da aynı heyecanı, mutluluğu ve huzuru yaşar.

Sevginin çok ileri bir mertebesi olarak tanımlanan aşk, sevenin sevdiğine olan derin duyguların bütünleşmiş halidir. Aşkın özünde bilindiği gibi hep sevgi vardır. Sevginin ve aşkın yaşam alanı bulduğu tek yer kalplerdir. Aşk kimi zaman gitse de sevgisini bırakır kalplerde. Aşksız sevgi olabilir ama sevgisiz aşk asla olamaz. Ondan gelen her ne varsa, iyi olsun kötü olsun kabulümdür hissi sevenin gece karanlığındaki ay ışığı gibi yolunu aydınlatandır. Maşuk, aşk yolunda yolculuğunu bu düşünce ile kat eder.

Senizmin özünde bulunan sencilliğin tam tersi olan bir kavram da bencilliktir, egoistliktir. Egoist, kendini düşünen, kendine olan sevgileri ve ilgiyi lütuftan çok hak etmişlik olarak gören kişidir. Onun için sevgi, sadece sözlükteki bir kavramdır. Aşk ise sadece Aslı ile Kerem arasında yaşanmış bir hikâyedir. Ütopya gezegeninden gelen ve açılmamış bir kapsül gibidir sadakat. Sevgi, aşk, sadakat ve sen kavramları Kafdağı gibi uzak, Anka kuşu gibi bilinmezdir. Kâinatın odağında kendi olduğunu düşünen, her şeyin kendine göre şekillenmesini isteyen bencil için, sencil kavramını anlaması şöyle dursun, tahayyülüne bile uğraması düşünülemez.

Bencil kavramı zihinlerde olumsuz şeyler çağrıştırsa da sencil kavramı onun aksine gayet güzel ve naif şeyleri hatıra getirir. Tıpkı negatif sayıların toplamada tersinin pozitif olması gibi bencilin tersi de sencildir.