Seninle Uyanan Rüzgar Şiiri - Sinan Bayram

Gözlerin, sabahın en sessiz ırmağıdır;
dokununca içime, gün yeniden doğar.
Bir kelimen, bütün şehirleri ısıtır,
bir susuşun, geceleri sonsuz kılar.

Kalbim—
sen geçince içinden,
ıslık çalan bir tren olur;
gittiği her menzili sana taşır.

Ben seni,
yağmurun toprağa düştüğü o ilk an gibi severim:
ne yıkım var onda, ne gürültü—
sadece büyüyen bir koku,
sadece çoğalan bir ses…

Dizlerimde bir bahar ürpermesi,
teninde saklı bir yolculuk var;
her adımım, senden başka yere varmaz.

Ey içimdeki en derin tını,
sen konuşunca susar rüzgâr;
çünkü anlarım:
Aşk, iki bedende çarpan
bir tek kalbin adıdır.

Sinan Bayram