Yavaş yavaş tükendi içimde sıcaklığın.
Umutlarım bitti, gözlerin döküldü denizlere.
Kar taneleri takılmış saç uçlarıma,
Üşüyorum.
Yalnızlığın ortasında bir yerdeyim,
Mevsimler güz, ağaçlar yoksullaşmış.
Duyurmak istiyorum sesimi, rüzgarlarla sana.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
