Seninle Doğduğum Gün Şiiri - Selçuk Yılmaz

Biliyorum bu gün doğum günün
Bugün benimde seninle doğduğum gün,
Karlı bir Ankara günü
Özleminle dopdolu bu yüreğim,
Gurbette ne zordur bu anlar
Koca şehir sanki zindanım
Şimdi odamda yalnız seni düşünüyorum
Radyoda bir Ege türküsü;
Gök yüzünde kerem olmuş bulutlar,
Ağlasam mı gülsem mi bilemiyorum

Özlemim kanadına konmuş bir kelebek gibi
Konabilmeliyim sessizce ipek tenine
Haykırabilmeliyim sevdiğimi özgürce.
Hasret bakışlarım
Kitlenmeli ömre bedel bakışlarına
Geceler boyu beklemeli bu gönlüm
Karanlığın dehlizlerinde,
Ne garip bir şey
yüreğimdeki bu sızıyı
sevgi sarmalında duyumsamak
Hayallerimizden asla vazgeçmemek.
Vazgeçmemek sevdamızdan;
Bir kedimiz olmalı, kar beyazı neşemiz,
Bir şeyler ekip dikebileceğimiz
Küçücük bir bahçemiz,
Bir köşede resim yaparken
Sessizce izleyebilmeliyim seni…

Edalı gelin gibi süzülüvermelisin
gönlümün kıyısına bu gece
Havada dalga dalga yayılmalı kokun
Odamda yalnızlığım ve ben
Ve senin o vazgeçilmezliğin
Seninle sessizce konuşabilmek
Yanan mum ışığı loşluğunda
Bir kadeh şarap tadında dans edebilmek
Ah bu ayrılık, içimdeki tarifsiz burukluk
Ah bu yüreğimde yanan sevda ateşi
Duyuyor musun beni inci tanem
Uzaklardan haykırıyorum avazım çıktığınca
İçimdeki kördüğüm hasreti,
Seni ne kadar çok sevdiğimi.
Biliyorum bugün doğum günün,
Bugün benimde seninle doğduğum gün,
Karlı bir Ankara günü
Özleminle dopdolu bu yüreğim.

16 Ocak 2008/ ANKARA
O. Selçuk YILMAZ