Seninle dans etmek,
kendimle karşılaşmaktı bir salonda
adım adım yaklaşırken sana,
kendi içimdeki boşluk doldu.
Tenin,
benim iç sesimi duyan ilk dokunuştu.
Senin kollarında dönerken,
gece daha derin, kelimeler daha anlamsız
ama varoluş daha hakikiydi.
Çünkü aşk, bazen bir elin sıcağında
dünyanın tüm anlamını taşır.
Ve sen, benim içime dokunmadan
beni en çok hissedendin.
Aynalar bile unuturken beni,
senin bakışların beni yeniden kurdu.
Ve işte o anda ben artık ben değildim;
sana yansıyan bir ben oldum.
Aşk
Kayıt Tarihi : 19.7.2025 20:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!