Bir gurbet vaktiyken içimde zaman,
Gönlümde sen, ezelden yazılmış ferman.
Gözlerin, efsûn gibi bir seyr-i mecaz,
Bakışınla tutuşur âlem-i niyaz.
Sükûtun konuşur, bin kelâmdan beter,
Bir bakışın, kalbimi hâk ile yeksan eder.
Aşkınla her dem içimde bir yangın,
Dudaklarımda hep sen, adı meşk olan ceng-i zindan.
Mecnûn’u ağlatan çöl gibi çehren,
Ben de sararıp solmuşum, ey yâren.
Gamzen, kalbime atılmış bir kıyam,
Seninle her gece, bir nefsle imtihan.
Ey vuslatı hicranla yoğrulmuş hülyâ,
Sana her yönelişim bir secde, bir duâ.
Ne ay doğar, ne gün söker sensiz,
Ben sende kaybolmuşum, adı aşk olan bir deniz.
Kayıt Tarihi : 7.5.2025 17:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!