Seninle başlayan bahar,
ellerinde sıcak ve ürkek…
Biraz daha yaklaşsan
çiçeklenecekti tenimin en unutulmuş yeri.
Dudaklarının kenarında
söylenmemiş bir cümle bekliyor.
Sanki her şeyin cevabı orada
ama acelemiz yok,
biliyorum.
Çünkü sen,
bir öpücüğü bütün geceye yayabilirsin.
Saçların omzuma değdiğinde
şair olmamı istemedin,
yalnızca kalmamı…
Ve ben şiirden daha fazlasını öğrendim o gece:
Tenin, sessizliğin başka bir biçimiymiş.
Şimdi,
pencereden bakıyorum:
Yağmur dinmiş
ama ben hâlâ
seninle ıslanıyorum.
Aşk
Kayıt Tarihi : 29.5.2025 07:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!