Uzun ve derin bir uykusuzluk arkası yazıldı bu şiir,
Ondan anlamsızdır en az yokluğun kadar.
Gece olmasını istemez ayrılanlar,
Çünkü geceler yalnızlık, geceler soğuk, geceler düşman…
Kaç gönül yandı tutuştu bu zifiri karanlıkta kim bilir,
Kim bilir kaç büyük aşk dönüştü bir anda göz yaşına…
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda