zehriyle sancılandığım kara gözlerin
ve susuz taşlar çıkıyor bilinçaltımdan
aya sürülen ecza gibi parlak ellerin
kaderimi siliyor bir deri parçasından
eğer aşkına gebe kalmışsam ey sefil kadın
bir avuç toprak yiyerek öz yavrunu tatmalısın.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
