Kendin için yaşamadığın hayat
Başkasının bahçesine diktiğin ağaç gibi dir
Ne meyvesi senin
Ne gölgesi senin
Ziyan içindesin
Bir gün o ağacı sokup atarlar.
Bir ömür hiç uğruna tükenmiş olur
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



