Bardaktan boşalırcasına yağarken yağmur
Bir parkta, kamelyanın altında sana
Çok güzel olduğunu söylemiştim
O gün adına kardelen dedim
İmkansızlıkları delen o bakışlarından
Sıcak dudaklarından
Bir tarafımdan girip, ötekinden çıkan
En mutlu yaraları bırakan aşkından.
Parklarda ağaçlar ve çimenler olur
Ben daha ziyade hatıralar biriktirdim
Sanma ki unuttum bir anı
Ve hatta elini bırakmadan önce
Cebine götürdüğüm için sevinmeni
Yahut gözlerin dalıp giderken
Bir tebessüm et diye dileyip
Yaptığım komiklikleri.
Onca kötü şeyi
Reddediyor hafızam
Seni iyi hatırlamayı seçiyor
Ne zaman yüzün gözümün önüne gelse
Kardelen,
İçim geçiyor.
Kayıt Tarihi : 27.7.2025 02:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!