Titrek ellerim, çoktan üşümüş
Pencerem buğlu, odam nem kapmış
Ben ise dizlerimin, üstüne çökmüş
Seni yazıyorum yine, sensiz ve yalnız
Bu kış da geçti, yağmurlu, karsız
Yine bahar geldi, yeşermiş arsız
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta