Seni Ve Senin Sevgini Sevdim

Sen,
Bende neydin…
Bunun hiç farkına varmadın.
Belki de varmak istemedin.

Seninle konuşurken,
Bir çocuk kadar masum ve huzurlu oluşunu
Hiç söyleyemedim sana.
Diyemedim…
Çünkü o hâlin beni
İçimde sessizce büyüyen bir sevince sarıyordu.

Dokunamıyordum sana,
Ama içimden
O mutluluğunu kucaklıyordum.
Yüreğimin en derin yerine
Yerleştiğini biliyordum.

Seninle geçen zaman
Saatleri unutturuyordu.
Gülümseyişin yalansızdı,
Ve ben, o gülümsemenin içinde
Bir ömrü yaşamaya hazırdım.

Belki sen de farkında olmadan
Bana en saf hâlini sundun.
Ve ben, o halini…
O yansımanı…
Sevdim.

Sana bunu hissettirdiğim için
Kim daha şanslıydı bilmiyorum…
Belki sen, belki ben…

Çünkü aşk —
Gülü dikeniyle sevebilmektir.
Tüm kusurlarıyla kabullenmek…
Ve sevgi,
Hiçbir zamana sığmayacak kadar
Kutsaldır.

Seni ve senin sevgini sevdim.
Sende oluşumu,
Sevilmeyi…
Seninle geçmeyen ama
Seninle dolu olan zamanı…

17.07.2025
~ Gülay Özdemir ~