Sustum...
Sensizliğin zehrini içtim yudum yudum,
Dilime kelepçeler vurdum,
Seni anmasın diye...
Kaçtım...
Yüzbin adımlarla kaçtım,
Hep ters yöne koştum,
Yollarım sana çıkmasın diye...
Yandım...
Sevdanın ateşiyle kor oldum,
İçimde kaynayan acıyla boğuldum,
Kovulduğum kapında uyanmayayım diye...
Söndüm...
Kalbimin kafesine küstükçe,
Sırtımda ki yüklerin ağırlığınca,
Ruhumda ki urganı sıkıştırdıkça,
Aşkını ateşe vermeyeyim diye...
Öldüm...
Binlerce çiviyle gömdüm seni hatıralara,
Gözyaşı denizlerimi kuruttum sahrada,
Gönlüme prangalar vurdum ayrılıklarla,
Kefenim elinden olmasın diye...
Kayıt Tarihi : 18.6.2025 14:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!