Her gün Geçtiğimiz Sokaklardan Geçerken
Hiç Düşünmüyorum Seni
Titreyen Ellerinle Ellerimi Avuçlarına Aldığın
Sarılarak Gezdiğimiz Yollar Umurumda Bile Değil Artık
Gözlerim Uzaklara Daldı, Bir An
Seni Unutamadığımdan Değil.
Bilmiyorum İşte Sebebini
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta