Dünyanın en mutlu insanı ben olurdum
Yeni bir sevgili yeni bir hayat bulurdum
Sevgiyi dostluğu kardeşliği arar dururdum
Bir gün kalbimden seni atabilseydim
..................................................................
Hayattan ümidimi kesmezdim sen yoksun diye
Kalbimi bir başkasına verirdim beni mutlu etsin diye
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta