09.05.1985 / istanbul
her seferinde yere düşüyor hayaller seninle
Tutup kaldırıp koysam da kenara,bir gün. Tekrar başlıyor...nefes alıp verirken senin yaşadığını bilmek,ölümlerden ölüm gibiyse.
bi o kadar cehennemin ta kendisi seni sevmek....
Tutmayı istiyorum kaçıyorsun
Mutlu olmayı istiyorum anlamıyorsun
Iki kelime etsem konusturmuyorsun
anlamsız bir yolculuk seni sevmek
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Değerli şair!
Şiirinizi beğenerek okudum tebrik ederim.
İlhamınız bol, kaleminiz daim olsun.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta