tut beni düşüyorum
üşüyorum kollarında değilken bu hayatta
seni seviyorum, belki gülüyorsun
belki sende seviyorsun beni
ben doğruyum, güneşin bizi aldatmadığı kadar
ben mutluyum, seni sevdiğim için
seni seviyorum
gün ışığındaki o saf parlaklık kadar
belki bir dilenciyim, belkide bir sokak köpeği kadar temiz
merdiven dayadım kalbine sana erişebilmek için
seviyorum, saf bir çocuk gibi, şekeri elinden alınmış
sonsuza bağıran bir aşık gibiyim
SENİ SEVİYORUM......................
04: 08
eternal agony
23-02-2002
Kayıt Tarihi : 9.1.2003 03:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!