Seni “özlemek”, sevdiğim;
Kaç karanlık geceyi yutturur gözlerime?
Kaç cümleyi susturur dudaklarımda?
Kâğıda düşmeden önce,
Satırlar dökülüyor usulca yüreğimden.
Sen, her cümlenin en güzel detayısın.
Seni “özlemek”, sevdiğim;
Kirpiklerime tutunmuş kaç damla yaş?
Düşlerimde paramparça kaç masalın adı?
Sen,
Papatyaların her yaprağında seviyordun.
Gözlerin…
Gözlerin seviyor gibiydi.
İnan,
İhtimal dahi değildi bende gidişin.
Adını koyamadım bu hicranın.
Seni “özlemek”, sevdiğim;
Parmak uçlarıma kadar yanmak gibi.
Seni özlemek, gecenin dördü;
Sabahın ayazında kül olmak gibi.
Söyle, sevdiğim;
Kaç umudu söndürmek gerekir içimde?
Kayıt Tarihi : 25.4.2025 01:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!