Senin, kalem kaşlarına inat
Milyonlarca kalem çıkaran
Ağaçlarım var benim
Ellerime hiç değmeyen
Ellerine nispet
Rüzgârlar okşar saçlarımı
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Çok beğendim... !!
” İyi bir insan öldüğünde ona ağlamayın, asıl onu kaybeden topluma ağlayın.” diyor Farabi... Ben gidenlere acıyorum...
çok ama çok güzeldi,kutlarım.
Senin, kalem kaşlarına inat
Milyonlarca kalem çıkaran
Ağaçlarım vardı benim
Ellerime hiç değmeyen
Ellerine nispet
Rüzgârlar okşardı saçlarımı
Senin, o duygusuz,
Kupkuru gözlerin varken
Sen hayallerimi yıkarken,
Yağmurlar yıkardı umutlarımı
Hal böyle iken
Seni, ne diye sevdim ben
Harika dizeler çok hoşuma gitti, anlamlı ve içten gelen duygular kalemine gönlüne sağlık Mehmet kardeş. Sağlıcakla kal....
sevdiğne yar olmaz,aşka yar olur sevgili şairim.şiirin çok güzel
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta