Seni ilk düşündüğümde Şiiri - Ali Kamil

Seni ilk düşündüğümde
Vakit ne zamandı bilmemki
Hüzün vakti bir akşam üstü
Belki de beklenen sevgiliyle vuslat vakti
Papatya yaprağı
Türkü sesi
Yağmur damlası
Kurumuş bir yaprak mı
Belki de hepsi

Kendi gövdem üryanken bedenime
Çok fazlayım artık kendime
Bedenini çizerim gözlerime
Uyumuş kalmışın kollarımın arasında
Üst yanın çıplak
Solmamış taze yaprak gibi
Düşsel hazda yeşeren aşk gibi
Saçlarında papatya kokusu
Tenin buram buram bahar kokusu

Ben papatyalara çiçek demezdim
Çiçek güldü, gülde çiçek
Sende papatya
Sen zaten benden biriydin
Zamanı gelince açan
Aşk tınısıyla rakseden
Kadınken Leyla olan
Benden Mecnunu yaratan
Sonra sessizce hayatımdan kaybolan

Şimdi İstanbul Ankara arasında isimsiz yolcuyum
Siluetim silik, dilim lal
Düşlerim azgın, yüreğim bakir
Ben sana renklerle seslenirdim ya
Taprağım bozkır gibi kirli sarı
Yollarım buz beyazı
Ankara sen gibi mavi
İstanbul ben gibi gri

Artık renkleride bilmiyorum
Uzaktaki bir kadının ellerinden
Sayısız bıçak batmışken gözlerime
Bir sen yalnızlığında kaldı düşlerim
Sen gibi mavi, ben gibi esmer
Sen gibi zalim, ben gibi gözü yaşlı
Yüreğim gibi öfkeli ve aşık
Ağlarsam kızma
Sitem etme artık bana
Dilim susmuşken
Bırak gözlerim ağlasın sana