Yaşam denilen serüvende payıma düşen hüzünlü bir günde tanıdım ben seni. Sana her baktığımda geçmişe dair yanılgılarım geldi aklıma.
Sonra yanılgılarımı birer birer sorgulayıp umut vari günlere çevirmekti senli günlerde.
Kara kış gecesinde yazdan kalma bir gün gibiydi seni tanımak.
Her nefes alışımda aklıma gelmelerin içinden çıkılmaz bir hal aldığında anladım seni nekadar çok sevdiğimi.
Sana sevgimi söylemek istediğimde yüzümün kızarmaları gelir aklıma.
Şimdi hayalini kurduğum dağ evimde yalnız ben ve sen varsın.
Geleceğe seninle birlikte koşmak belki bu dağ evimde torunlarımızı sevmekti hayalim.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta