Seni bu kadar çok sevdiğim için beni affet...
Bu sessizlik beynimi kemiriyor görmüyormusun..
Konuşmuyorum, ama sesler hiç kesilmiyor hiç dinmiyor..
Şimdi karanlık bir yer bulsam otursam ve ağlasam kimseler göremese sensizliğin yüzümde bıraktığı acıyı..
Şimdi bir köşe bulsam otursam ve saklansam peşimi hiç bırakmayan yanlızlıktan ve kalabalıktan.. Kimse bilmiyor kimse görmüyor ,dünyanın ne boktan bir yer olduğu söylesem kendime kızarım sensiz olduğumu biliyorum
Bu yüzden hiç birşeyin rengi yok çok sevsek de o maviyi ikimiz ne gök yüzü mavi ne deniz, her yer benziyor bir birine her renk karışmış siyaha hüznün tonlarına...
Seni bu kadar çok sevdiğim için beni affet..
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta