Bu şehirde; sevdamı, seni bıraktım, Lidya kırlarında ağlayan bahtsız Niobenin şarkısı gibi.
Pusularından geçtiğim bembeyaz ölümleri, köhne duvarlarında serseri kurşun deliklerini, izbe sokaklarını, bıraktım bu şehirde
İsimsiz korkularımı, kabuslarımı, içimdeki sonsuz fırtınaları ve olmayan düşlerimi,
Bitmeyen zemherilerini, sigaramın dumanını ve küflü ekmeğimi, çimlenmiş soğanımı bıraktım bu şehirde
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Yazmaya devam etsin kalemin .Kutlarım...
Yüreğinize sağlık hocam çok güzeldi
Saygılar usta kaleminize
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta