Seni Beklerdim Şiiri - Sefa Çelik

Seni düşünürdüm günbatımın da
Firari gecelerin başlangıcında
kalbim sökülüp sana gelirdi
Incir kuşları ile birlikte
Ben seni özlerdim
Onlar balkonuna uzanan
Erguvana konarlardı.
Şarkılar söyleşirlerdi
Kalbim serenad da
Göğsünün kafesine inmiş kanat çırpardı
Ben seni özlerdim

Soğuk bir sonbahar gecesiydi
Yoksuldum kimsesizdim
Bir sesini duysam
Başı okşanmış yetim bir çocuk gibi sevinirdim
Resmine bakar bakar ağlardım
Içim geçerdi
Kalbimin ağrısının geçmesini beklerdim
Incir kuşlarının
senden haberlerini
Sen gelmezdin sesin gelmezdi
Haberin gelmezdi
Ben beklerdim.

Geçmişe dalardı gözlerim
Birer birer hatıralar canlanırdı
Ben seni severdim
Sensizlik saatlerinde
Sen olmazdın
Kimse olmazdı
Zaman geçmezdi
Ben çıldırasıya pişmanlıklar yaşardım.

Soğuk bir sonbahar gecesiydi
Yoksuldum kimsesizdim
Dudağımda tembel bir sigara yanardı
Külleri dökülürdü üstüme
Dilim bir türküye düşerdi
"Al hançeri kadınım vur ben öleyim
Ah kapında kul ben olayım "
Gözlerimden yaşlar dökülürdü üstüme
Ben seni severdim
Sen olmazdın...