İzzet öldü,sen bana bir mektup yazdın.
Sarmaşıklarla örülmüş bahçede bütün bir yaz
Bana yazdığın mektubu okuyarak ağladım.
Ağlamak; bir umutsuzluktu belki ben hep umutsuzdum
Ağlamak; bir kaçışdı belki ben hep kaçtım
Ağlamak; bir yanılgıydı belki ben hep yanıldım
Ağlamak; bir hataydı belki ben hep hata yaptım.
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
